Een waardig einde

11 november 2017

Hier bent u
Over ons Nieuws 2017 Een waardig einde
Soms heeft sterven op de plek van voorkeur veel voeten in de aarde, maar tegelijkertijd kan het  voor de patiënt en zijn familie heel waardevol zijn. Onderstaand een ervaringsverhaal van een naaste.

?Vocht heeft zich weer opgehoopt in zijn lichaam. Extra medicijnen moeten zijn hart ondersteunen en ervoor zorgen dat hij vocht verliest. Op de afdeling Cardiologie van het UMC Utrecht wordt een week na opname, vastgesteld dat zijn hart niet voldoende reageert op de medicijnen. De pompkracht van zijn hart is verder achteruit gegaan. Er is geen remedie en herstel is niet meer mogelijk. Hij zal op korte termijn sterven. Onze wereld staat stil. Medicijnen en extra zuurstof zorgen ervoor dat we samen nog even de tijd hebben om te wennen aan het idee dat plannen onvervuld blijven en dat het afscheid dicht bij is.

In zijn ziekenhuisbed heeft hij uitzicht op een betonnen muur. Het is zijn wens om voor hij sterft nog wat groen - een tuin te zien. Hij heeft intensieve zorg nodig om zonder pijn en benauwdheid te kunnen sterven, hij wil naar een hospice. Een race tegen de klok begint. Zijn hart heeft steeds meer en ernstiger ritmestoornissen. Het team van de afdeling Cardiologie en het  Consultatieteam voor Ondersteunende en Palliatieve zorg van het  UMC Utrecht zijn anderhalve dag bezig om een plek voor hem te vinden, liefst in een hospice in een groene omgeving, waar voldoende verpleegkundige zorg gegeven kan worden. Het Academisch Hospice Demeter in De Bilt kan hem opnemen. Omdat het bijna weekend is wordt er hard gewerkt om er voor te zorgen dat alle nodige medicijnen mee gaan naar het hospice. In spanning wachten we op een ambulance die hem naar het hospice kan brengen.

Op vrijdagavond om zes uur ligt hij op zijn kamer in Hospice Demeter. Hij ontspant zich, hij heeft zicht op de tuin, in zijn kamer staan bloemen en wat dingen uit ons huis. Hij hoeft nu niet in het ziekenhuis te overlijden. Misschien kan hij morgen nog even met bed en al de tuin in. Het hospice voelt als een thuis, weg  van huis. Op een vanzelfsprekende en respectvolle manier wordt er gezorgd en verzorgd. Er is troost, geruststelling, ruimte om jezelf te zijn en ook plek voor humor en herinneringen. Onrustig pendel ik heen en weer tussen zijn kamer, de tuin, de huiskamer van het hospice en ons eigen huis. Mijn geliefde gaat sterven, de uitkomst staat vast alleen het verloop niet helemaal. Hij krijgt morfine om te voorkomen dat hij zich benauwd voelt. De verpleegkundige loopt in en uit om ervoor te zorgen dat hij comfortabel is. De momenten van helderheid worden minder, zijn ademhaling wordt ondanks alles moeizamer. Hij krijgt meer morfine. Op zondagavond om 11 uur stopt zijn hart met kloppen. Ik ben verdrietig en blij tegelijk. Verdrietig omdat ik hem vanaf nu moet missen. Blij dat hij heeft kunnen sterven op een plek naar zijn keuze, met alle aandacht en zorg voor zijn welzijn.?

Palliatieve zorg is  zorg voor mensen met een ongeneeslijke ziekte zoals in geval van uitgezaaide kanker maar ook hartfalen, COPD of ALS. Het doel van palliatieve zorg is het optimaliseren van kwaliteit van leven op zowel lichamelijk, geestelijk, sociaal als spiritueel gebied. Palliatieve zorg gaat niet alleen over zorg in de laatste dagen van het leven maar moet worden gezien als een doorlopend proces van aandacht voor kwaliteit van leven wanneer genezing niet meer mogelijk, maar langdurige pijnbestrijding wel verlichting kan brengen.